We zijn in Senegal

Naar Nouakchott hoofdstad van Mauritanië.

We hebben 481 km gereden.

Ik heb heerlijk geslapen en ja ik heb me zelfs verslapen. Hans kwam op de deur bonzen. Alles moest dus even snel.

Lekker eenvoudig ontbijt gehad en daarna reden we met z'n allen in colonne naar Nouakchott. Eerst gaan we zoals altijd eerst tanken. We doen dat allemaal tegelijk.

Onderweg zijn we bij een Health centrum gestopt om spullen af te gegeven.

Het was vrij nieuw maar wel armoedig.

We gingen verder maar wat een dorre kale vlakte was het hier.

Veel berbers met hun tentje maar waar ze van leven is mij een groot raadsel. Je ziet in de verre omgeving niks zelfs geen water, geen dieren. 500 km verderop wel wat groener daar hebben ze weer wat geiten.

Halverwege de rit stopte Wim Arie z'n auto er mee. Deze was helaas niet meer te repareren em moet weg worden gesleept door een sleepdienst.

We hebben heel lang gewacht maar konden hem helaas niet maken.

Dus toen hebben we ze maar achter gelaten. Vier mensen bleven achter bij de auto incl. een busje. De berging zou laat gaan worden.

Lekker op het strand gegeten (helaas wel al donker) Wij hebben onze tenten opgezet in donker met de lampen van mijn auto.

We stonden 10 meter van het water en de zee bulderende erg. Ik twijfelde of de tenten het zouden houden.

We hadden even geen wifi maar we maakte het gezellig. We hebben leuke gesprekken gehad en maken kennis met anderen.

We hebben met elkaar gegeten en moesten in het donker koken.

Midden in de nacht kwam Wim Arie met zijn auto weer terug. De volgende dag gaan ze hem proberen te maken.

Heb weer goed geslapen en weer in mijn tentje . Onze 6 tentjes op een kluitje gezet omdat we uit de wind wilden zitten.

1 probleem als iemand in het huisje op palen ging douchen liep het water onder mijn tent. Ik dus snel mijn meegebrachte schop gepakt en een geul gegraven.

Vanmorgen heerlijk koffie gezet .

Klinkt gewoon maar dat was het niet want water was er niet en ook stroom was er een probleem. Dit was maar één plaats bij het restaurant en 's nachts gaat de generator gewoon uit. Alles was best ingewikkeld.

We zijn overdag nog even naar de stad geweest en hebben boodschappen gedaan en vast getankt voor morgen. De prijs was

( 1,15/ltr.) dus alvast vol gegooid zodat we morgen niet hoeven te tanken.

Wat is het ook hier armoedig.

Heel veel bedelaars en veel moeders met kinderen op hun arm, mensen in rolstoelen ze tikten allemaal tegen de ruit.

Je hart breekt etc.

Je voelt je een beetje onbehaaglijk bij.

Auto's en motor bakfietsen zijn wrakken

De voertuigen zijn stuk voor stuk allemaal ik enorm slechte staat.

Het is nu 35 graden volle zon

Sommigen douchen vanuit een jerrycan met een douchekop en anderen bij Tineke in haar huisje en weer andere zoals ik gewoon niet. Gelukkig heb ik kruitvat natte washandjes bij me.

Vandaag gaan we zelf koken ( proberen)

We hebben nog zoveel over.

Nu eerst de zee in, wat een hoge golven zijn we hier en een enorme stroming.

Deze Rustdag gaan we wat hangen,

auto opruimen en oliepeil en water nazien.

Vanavond gaan we al weer wat inpakken..

Zodat we morgen minder te doen hebben. We gaan dan weer weg.

Het is 18 uur en we gaan koken. We eten

pannekoeken /erwtensoep/ tomatensoep/ gehaktballen met stokbrood en koffie na.

Daarna nog even bij het klaverjassen gekeken en met Sonja en Frans gesproken over haar bedrijf in RVS. Het was leuk.

De volgende dag op naar Senegal.

We gaan naar St.Louis in Senegal dat is 303 km rijden. We rijden richting Rosso waar ook een grenspost is maar gaan via Diama de grens want via Rosso is heel corrupt.

We vertrekken half 7.

De auto van Wim Arie wordt opgetakeld en gaat naar de douane om deze over te schrijven. Wat heel vervelend allemaal.

Één auto haalt het dus niet. De auto van Theo start niet. De sleutel startonderbreker werkt niet. Deze kon gelukkig gemaakt worden en na 15 minuten rijden we weer.

We gaan om de stad heen dit is 6,5 km off road en het is een vreselijke trilweg.

Er zijn daar politie / militaire stops om de paar kilometer.. het duurt lang. Het is half 11 en nu al 38 graden

De militairen in een Jeep gaan met ons mee. We kunnen zodoende gewoon een plasstop inlassen. We gaan weer over een onverharde weg verder maar gaan nu 42km door een natuur gebied heen.

We hebben hier krokodillen en wilde zwijnen gespot. Wat was het prachtig zeg. Ook kwamen we nog in de rook van verbranden riet velden te zitten.

Bij de grens van Mauritanië naar niemandsland ging het wel soepel. Dit duurde maar 1,5 uur ongeveer.

Grens Senegal ging ook soepel.

Onderweg heel veel drommedarissen, koeien en geiten gezien die over staken.

We moesten dwars door de stad St. Louis heen. Wat een gekkenhuis was dat. We zitten nu in luxe hotel genaamt Dior.

Het is een fijn hotel met een kamer met diner en ontbijt. We gaan vroeg naar bed al hoeven we er morgen gelukkig een keer niet vroeg uit.