We zijn bij Lac Rose dit is vlakbij Dakar.
Deze plek staat bekend om het roze meer. Het is een zoutmeer dat op 25 km van de hoofdstad Dakar ligt. Het is door duinen gescheiden van de Atlantische Oceaan.
We staan voor 6 uur in de ochtend op om de tent in te pakken en op weg te gaan naar Gambia. We ontbijten nog even snel om 7 uur en gaan dan meteen weg. Met 17 autos gaan we richting de grens van Gambia. Helaas niet met de 18 autos want 1 auto van een ander team is naar senegal gesleept en zal daar achterblijven en verkocht worden.
We gooien in Senegal nog voor de laatste keer de tank vol en hoe dichter we bij de grens komen hoe meer het op Gambia gaat lijken.
Het word steeds armoediger en eenvoudiger. Senegal is een stukje rijker dan Gambia en dat is ook echt wat we zien.
Waar je in Senegal paarden ziet zie je in Gambia meer ezels en eenvoudigere huizen. Het grootste verschil wat we vandaag zien zijn de voortuigen, wegen, restaurants en tolwegen.
We komen door een gebied die bekend staat om de zoutwinning. Er liggen overal zakken met zout te koop.
Er liggen overal bergen met zout.
Bij de grens van Senegal aangekomen gaat het redelijk vlot. We hebben een paspoort controle. Dat ging goed. Vervolgens moesten we naar een ander hokje en daar werden ons kentekenbewijs en rijbewijs gecontroleerd. Ook nam hij mijn verzekeringspapieren mee. Ons was geadviseerd niet het hokje te verlaten zonder papieren. Dit omdat een ander persoon ze niet had terug gekregen. Je mag in Gambia niet rijden zonder deze papieren. Ze begonnen steeds moeilijker te doen en al snel werd het duidelijk dat alles om geld draaide. We hebben Tineke van de organisatie er bij gehaald. Uit eindelijk kregen ze we terug zonder dat we meer dan nodig hebben betaald. Wat waren we opgelucht. We dachten alles gehad te hebben en door naar Gambia te kunnen gaan.
We rijden vervolgens door naar de grens van Gambia dat is 50 meter verder op.
Hier vroegen ze wederom om al onze papieren en namen ze weer onze verzekeringspapieren mee. Dit keer niet alleen van ons maar van alle teams.
Ondertussen vraagt een andere politie aan mij mijn paspoort, maar die geef ik niet meer. Deze neem ik zelf wel mee naar het kantoor. We durven niks meer af te geven.
We staan lang in de rij wachten voor vinger afdruk en foto.
Het paspoort werd toch ingenomen en we moesten hem via de achterdeur weer ophalen en vervolgens naar ander loket om een stempel halen. We zijn klaar alleen moeten we onze verzekeringspapieren nog terug krijgen. Ze vragen er 50 euro voor en dat keer 18 auto's. Dat is een flink bedrag. We hadden alles al geregeld en betaald en nu opeens willen ze nog meer. Waar die 50 euro voor is niemand weet het. Tineke van de organisatie zei dat gaan we natuurlijk nooit betalen.
Dus het wachten is begonnen. Alles bij elkaar heeft het een flink aantal uren geduurd. We arriveerde hier door een heel stuk later in Gambia. Het snel donker en we stopte in Bintang Bolong voor een overnachting op een prachtige en unieke locatie. Het laatste stuk was de weg een stuk minder goed en het was goed opletten in het donker. We kwamen aan om 20.45. We kregen eerst de kamers toegewezen en vervolgens gingen we eten een een gambiaans buffet. We hebben heerlijk geslapen in een ronde hut zeer eenvoudig met een kikker als huisdier en het was er wel erg warm.
We worden relaxt wakker met het geluid van de vogels in Bintang Bolong. We gaan eerst ontbijten en daarna worden de auto's versiert. We rijden in colonne naar Lemon Creek. Halverwege krijgen we politie begeleiding 2 motor agenten
Onder luid toeteren en rammelde Blikjes rijden we de parkeerplaats op.
Mensen zitten op dak vd auto's en van sommige is familie overgekomen naar Gambia voor het ontvangst.
Na het ontvangst zijn we naar het Elim project gegaan.
Vooraf wel nog even een taart gehaald om te vieren dat we aangekomen zijn.
Bij de Elim Foundation wachte ons een warm ontvangst. De jongeren speelde op de djembe en de poort was versierd met ballonnen en spandoeken.
Geweldige ontmoeting en ontroering bleef niet uit.
We gingen de auto's uitladen en tenten opzetten.
Wat hebben we onderweg bijzonder gesprekken gehad en veel lieve reacties van mensen die het project deze week willen bezoeken. Het is hart verwarmend. We kregen een prachtige donatie toegewezen van team Akersloot van wel 1000 euro. Andere wilde ons graag helpen met mooie degelijke kranen, we kregen pennen en schriften. Echt geweldig!

De Elim Foundation wil iedereen heel hartelijk bedanken voor al jullie donaties, gebed en bijdrage op welke manier dan ook!
We willen in het bijzonder bedanken Gerdine Bonhof die deze crownfunding is gestart met behulp van Karin Schaap en natuurlijk de chauffeurs Hans van Vliet, Tim van Brummelen, Thomas de Jager en Arie Boom.
We hopen jullie de komende tijd nog verder op de hoogte te houden met filmpjes van de laatste dagen, activiteiten omtrent de auto en de werkzaamheden in Gambia.
Comments