Aangekomen in Marrakech

We hebben lekker uitgeslapen en om half 9 hadden we het ontbijt. Dit was heerlijk buiten met de zandduinen aan je voeten.

Het ontbijt was uitgebreid alleen geen kaas en ham maar wel ei, pancake, koekjes, Marokkaans brood het leek op een soort eierkoeken. Ook was er nog jam en pasta enz..

We hebben mooie gesprekken gehad over de stichting en andere mooie onderwerpen. Veel mensen zijn benieuwd hoe we in Gambia gekomen zijn en waarom we dit project/stichting zijn gestart of vragen naar de betekenis van de naam. Ik vertel het dan in grote lijnen. Soms vragen ze dieper door en dan vertel ik van Zijn wonderen.

Na het ontbijt snel naar de kamer en deze leegmaken en de rugzakken vullen voor vanavond want dan gaan we per dromedaris naar tenten middenin de zandduinen. Hier hopen we te gaan overnachten.

Na dat de kamer leeg was ging ik eerst mijn auto opruimen en de boxen en jerrycan weer op de imperiaal vast knopen.

Hans ook want die was zijn scheerapparaat zoek en ik mijn zonnebril.

Opruimen in het zand is best een uitdaging want alles wat je er uit haal moet in het zand staan en krijg je lastig weer zandvrij de auto in.

Ik was een filmpje van de auto aan het maken en ondertussen kwam er een Marokkaanse man naar me toe. Hij zat voor de poort van het hek spullen te verkopen en hoopte nu wat aan mij te kunnen verkopen. Ik heb een potje en Schaaltje gekocht. Hij vroeg of ik wat bij me had voor hem. Ik heb hem toen 3 paar sokken gegeven en één van de Arabische bijbels gegeven gesponsord door David Vonk. Hij vond het mooi en bijzonder dat ik iets had in het Arabisch.

In de middag gingen een deel van de groep met quads op pad in de zandduinen.

Hans, Thomas en Tim gingen mee. Ik (Arie) bleef achter.

We hebben die dag verder lekker relaxt gezwommen en hebben zelfs in de lobby van het hotel koffie gezet.

Daarna werd de bagage voor de overnachting in de tenten opgehaald.

Om 5 uur stonden de dromedarissen 38 stuks op ons te wachten voor vertrek.

Het was een hele bijzondere ervaring.

Het omhoog geeft altijd een vreemde beweging. Eerst ga je naar achter en dan weer naar voren. We blijven rustig zitten dan is er niets aan de hand.

In een lange rij gaan we langzaam voort, heuveltje op en heuveltje af. Uiteindelijk zijn we op het eindpunt en wachten we tot de zon onder gaat. We zitten heerlijk in het zand en ver voor ons zien we in de verte een meertje. Het is dat iedereen met elkaar aan het praten is, maar anders zou het hier doodstil zijn. Al snel gaat de zon onder en hoe verder de zon zakt hoe mooier werden de kleuren. Prachtig was dit met al het zand. Wat een kleuren.

De terug weg gingen we niet met de dromedarissen maar met een Mitsubishi Pajero Sport terug. Er waren na zonsondergang niet meer genoeg dromedarissen voor terugtocht. Sommige waren per ongeluk dubbel verhuurd en daarom mochten er 12 mensen met de auto terug. Dit was voor ons geen straf, zowel voor mijn nek maar ook voor ons was dit een mooie ervaring.

Zeker omdat we graag zelf met onze auto even door het zand hadden gereden maar voor de auto is dit beter van niet omdat we graag de auto zo goed en mooi mogelijk willen afleveren in Gambia. We weten nu wel wat een Pajero sport kan in het diepe mullen zand. Het ging goed maar opeens raakte we toch verzakt.

Er zat niks anders op dan allemaal duwen.

Bij aankomst op het tentenkamp hebben we heerlijk een traditioneel gerecht gegeten uit een tajine (voor wie niet weet wat dit is, het is een grote aardewerken schaal met een deksel erop die taps toeloop en hoog is. Zo wordt er heel veel gekookt in Marokko) met van groenten en kip. Thomas was niet zo lekker dus gingen we wat eerder terug naar onze tent.

Het is eigenlijk niet te geloven, midden in het zand stonden er super luxe tenten met grote bedden die mooi opgemaakt waren. Er was ook een toilet en badkamer in de tent. Het is eigenlijk net zo luxe als een hotelkamer.

We staan de volgende dag op tijd op. Om 7.00 lopen we de berg op om de zonsopgang te zien. O, wat heb ik het koud. Ik had helaas geen trui bij me. Die lag op een nog in de auto op de andere locatie.

Thomas voelde zich gelukkig weer goed. Het ontbijt was wederom weer goed verzorgd. Er is verse sinaasappelsap, yogurt, omelet uit de tajine, brood, zoete koekjes, druiven en ga zo maar door.

Om half negen worden we opgehaald en worden we terug gebracht naar het hotel waar onze auto's staan. We mogen achterop de jeep. We stoppen de spullen in de auto's en vertrekken.

We rijden weer verder richting Tinger en om ons heen zien we overal kleine zandachtige heuveltjes, alsof er een reuzenmol aan het werk is geweest.

Bij de 1e stop wilde wat gaan drinken maar er was geen koffie alleen thee.

De volgende stop was perfect alleen Hans moest wel uitleggen wat wij onder koffie American verstaan.

Tim en Thomas gingen poolen en de locals deden actief mee. De Marokkaanse jongens waren niet te verslaan.

De natuur veranderd al snel weer naar grijze kleuren met geel bruine rotsen. Net als in Gambia in de grote plaatsen zien we hier ook dat veel huizen nog lang niet afgebouwd zijn. Ook al zijn ze nog lang niet af er word al wel in gewoond op de benedenverdieping. Ze gaan pas weer verder bouwen als er weer geld is. De beton ijzers steken er vaak nog uit mochten ze er in de toekomst nog een verdieping boven op willen.

We komen op een hele bijzondere camping met een fantastisch uitzicht tussen 2 bergen.

Na het opzetten van de tent gaan we naar vrienden van Tineke waar we spullen gaan brengen en een rondleiding krijgen van de omgeving.

Het is een hele bijzondere plaats met een oud onbewoonbaar deel van het dorp en een grote tuin met een bewatering systeem.

Aan de poort stonden uiteraard weer verkopers. Ik ben verleid om een jurk (jaleba) te kopen en een haarband.

Ik kreeg er natuurlijk gelijk een rondje op een ezel bij en Hans vond dat geweldig. Hij heeft er natuurlijk veel foto's gemaakt.

Iedereen vond het geweldig staan.

Geloofde er niets van natuurlijk.

Ik was zo goed vermomd dat Thomas mij niet meer kon vinden.

Daarna gaan we eten bij de familie. Er waren vandaag ook weer 2 auto's kapot.

Één met een kapotte voorvork veerpoot schotel en de andere met een lek in de brandstof tank. Eind van de dag is alles weer gerepareerd. Wat was iedereen blij.

Je maakt iedere dag wat mee

Gisteren had een bus een lekke band.

Wij hebben gelukkig nog geen pech gehad en de auto loopt steeds zuiniger nu we veel minder zwaar beladen zijn.

We gaan welke dag best laat naar bed en er weer vroeg uit maar we slapen iedere nacht goed.

Om half 7 staan we op om onze tent af te breken. Ik heb vanacht voor het eerst slecht geslapen. Om 7 uur gaan we weg want we moeten vandaag ver rijden. We stoppen bij een kloof.

Wat een bezienswaardigheid zeg.

Wat voel je je dan nietig.

De stop was maar heel even want er wachten nog veel kilometers rijden.

Wat een natuur verschijnsel.

Het is heel indrukwekkend.

Onderweg kochten we koffie met flesje water en muffins. Voor 8 pers was dat totaal 9 euro. Wat een verschil met Nederland.

We aten onderweg in het oude filmstadje Quarzazate. Daarna moesten we weer een stuk rijden ik dacht dat het wel naar 2500km hoogte was. Koud dat het was... brrr. Het was er maar 6 graden en een hele harde wind. Het was een dodenmansrit.

Wat een gevaarlijk rijgedrag in die bergen.

Wat waren we blij dat we allemaal veilig aan waren gekomen.

Zelf had ik wel veel last van de hoogtee stijging denk in een korte tijd.

Ik kreeg kou in m'n hoofd en dat werkte uit op hoofdpijn en voelde me daarna niet zo goed. Toen we na een lange dag aankwamen in Marrakech heb ik lekker erwtensoep op met knakworstjes en zijn we op tijd gaan slapen. Tijd voor een rustdag want dat kan ik wel even gebruiken en ik denk de andere van ons team ook.

De rustdag in Marrakech was heerlijk. We hebben een gezellige plek op de camping. Wat zijn we blij met onze tenten want vaak slapen we hier beter als in als in de huisjes waar sommige verblijven vol met kakkerlakken en ander ongedierte.

Het is een gezellige boel hier. Ik heb de laatste keer bij de winkel maar 6 pakken koffie ingeslagen want iedereen komt altijd gezellig langs voor een praatje en een bakje koffie.

Reuze gezellig maar daarom duurt het soms wat langer voor dat jullie een update van ons krijgen. De jongens spelen wat voetbal en wassen hun kleding. Mijn kleding heb weggebracht bij de receptie om te laten wassen en als het klaar is voor we vertrekken kan ik het weer ophalen.